जून २०१७. ऑफिस मध्ये मॅनेजर नी एक सुखद धक्का दिला. प्रोजेक्ट च्या कामासाठी, या महिन्यात मला onsight जायचय....अमेरिकेत. ऐकुन केवढा आनंद झाला म्ह्णून सांगू.. व्हिसा वगैरे आधीच रेडी असल्याने फक्त तिकीटं आणि हॉटेल एवढच काय ते बुकिंग बाकी होत. पहिली परदेश वारी म्हणजे शॉपिंग पाहिजेच कि. ती सुद्धा अतिउत्साहात पार पडली. म्हणजे पासपोर्ट होल्डर पासून ते नवीन कपडे, चपला, फॉर्मल्स, रेडी टू कूक फूड आयटम्स, औषध, गोळ्या, गॉगल वगैरे वगैरे खूप खरेदी झाली. राहीली ती फक्त बॅग. लहानपणी मामाच्या गावी जाताना, प्लास्टिक च्या पिशवीतून ४ कपडे घेऊन जाणारी साधी माणसं आमी, आमच्या कडे कुठं होत्या ४ चाकाच्या, ओढायच्या फॅन्सी बॅगा. आणि आता एका ट्रिप साठी १०-१५ हजाराची बॅग घेणं, आपल्याला परवड नसतं, त्यामुळं मैत्रिणीकडूनच उधार घ्यायच ठरलं. तिन पण अगदी प्रेमानं दिली बर का. झालं सगळ पॅकिंग.